inundatiesluis hoge maasdijk
De in 1862 gebouwde sluis had in die tijd, met twee andere vlakbij gelegen inundatiesluizen, een sleutelpositie op het kruispunt van de Hollandse Waterlinie en de Noord Brabantse linie. De sluis in de Hoge Maasdijk werd beschermd door een erachter gelegen fort. De militaire functie van sluis en fort vervielen in 1886 en in 1900 kwam ook de praktische inzetbaarheid te vervallen. Tot halverwege de jaren ’90 bleef de sluis in het bezit van Domeinen, waarna ze werd overgenomen door het Waterschap de Maaskant. Zij besloten de inmiddels op de monumentenlijst geplaatste sluis te restaureren en op te nemen in haar ecologische structuurplan.
Uit onderzoek bleek dat de fundering van de sluis in goede staat was en dat de schade is ontstaan door corrosie van de ijzeren verankeringen en de inwerking van water. De restauratie omvatte het herstel van de losgeraakte verankeringen, reparatie van het gescheurde en afgeschoven metselwerk en hardsteen, het vervangen van uitgevallen voegwerk en het herstel van de schuiven. De windwerken bleken zo zwaar aangetast dat ze praktisch helemaal moesten worden vervangen. Naast de restauratie is een ontwerp gemaakt voor de inpassing van de sluis in het inrichtingsplan. Dit om de ecologische hoofdstructuur van het gebied te versterken en de sluis herkenbaar en toegankelijk te maken. De watergang voor en achter de sluis is opnieuw uitgegraven waardoor de functie van de sluis in het landschap weer zichtbaar werd.
